Archiwum kategorii: Zbiórka

Druga strona medalu, czyli niewidoczna strona bycia instruktorem

Wywiad z phm. Karoliną Kurek

Poprowadzili: pwd. Izabela Kubasik HO, dh. Alicja Pietryga i dh. Magdalena Szlachta

1. Czym zajmuje się instruktor?

Instruktor podejmuje dużą odpowiedzialność za pełnioną funkcję, musi zobowiązywać się do tego czego się podjął. Musi dawać młodszym harcerzom przykład, aby w przyszłości, dzięki nauce jaką przekazał, mogli stawać się coraz lepszymi osobami. Nawet mimo tego, że mamy swoje życie prywatne nie warto zapominać o tym, że się jest instruktorem, bo to nie działa tak że w dni powszednie jestem instruktorem a w weekendy już nie – to jest praca na pełen etat.

2. Co jest najbardziej stresujące w byciu instruktorem?

W moim przypadku największym wyzwaniem był kontakt z zewnętrznym, nie-harcerskim światem oraz z rodzicami wszystkich harcerzy. Było to też branie odpowiedzialności za uczestników w jakichkolwiek wyjazdach – jest to jednak odpowiedzialność prawna – nie wiadomo co się może wydarzyć. Trzeba również pamiętać co się publikuje w mediach społecznościowych i o czym się rozmawia. Zachowanie w Internecie także pokazuje ludziom jaki dajemy przykład, a przede wszystkim jakimi harcerzami jesteśmy. Czasem uciążliwym tematem jest dla mnie, gdy znajomi ze studiów pytają, dlaczego zamiast iść z nimi do baru wolę jechać na biwak – nie ważne czy mi się chce iść na zbiórkę czy nie, zbiórka to dla mnie priorytet.

3. Jaka była twoja droga do bycia instruktorem jakim jesteś teraz?

Zaczęło się od tego, że zostałam przyboczną w drużynie Maćka, który był ogromnym wzorem dla mnie i po jakimś czasie oddał mi swoją funkcję drużynowego na którą mnie bardzo dobrze przygotował. Podczas prowadzenia drużyny (3,5 roku) powstał szczep, którego jestem komendantką, oraz brałam udział w kursie podharcmistrzowskim. Myślę, że gdybym była teraz drużynową z tą wiedzą i doświadczeniem, które posiadam teraz poprowadziłabym lepiej drużynę. Im dłużej jestem instruktorem, tym mam większe poczucie tego stopnia. Sama odkryłam, że chcę iść w stronę kształtowania siebie i innych.

4. Jak łączysz bycie instruktorem z życiem prywatnym?

Tak naprawdę nie rozdzielam mojego życia prywatnego z harcerskim na dwa osobne światy, tylko je łączę. Jestem w ZHP-ie od 12 lat i ta codzienność harcerska towarzyszyła i towarzyszy mi do dziś w wędrówce życiowej. Nawet bliskie mi osoby są powiązane z harcerstwem – moja siostra jest instruktorką, mojego narzeczonego poznałam w harcerstwie, a moja rodzina dzięki mnie i mojej siostrze jest pochłonięta tym tematem.

5. Jak to jest wpływać na kolejne pokolenia harcerzy?

Jest to duża satysfakcja, gdy słyszysz miłe słowa od ludzi, a na ich twarzach widzisz uśmiech, ale trzeba pamiętać zawsze o odpowiedzialności jaka się z tym wiąże. Po oddaniu drużyny zastanawiałam się wiele razy czy nauczyłam wszystkich dobrego życia harcerskiego, czy będą wiedzieli co robić dalej.

6. Kto był lub jest twoim wzorem do naśladowania?

Nie mam takiego wzoru, którego chcę naśladować, ale na pewno wiele nauczył mnie mój były drużynowy – dh. Maciek Wróbel – oraz ogromne wrażenie wywarła na mnie dh. Ariana, która była prowadzącą kursów kształcących i po kursie rozmawiając z nią dowiedziałam się, ile ona rzeczy zrobiła i co osiągnęła, więc ja też postanowiłam, że chcę osiągnąć naprawdę dużo.

7. Jak znajdujesz czas dla siebie i dla harcerstwa?

Czasami jak wiem, że mam coś ważnego do zaliczenia na studiach, lecz muszę również załatwić coś związanego z ZHP proszę o pomoc innych instruktorów i dogaduję się z nimi – wzajemnie się wspieramy. Z pewnością dzięki mojej własnej organizacji potrafię zrobić wszystko na czas i znaleźć chwilę dla siebie. Rodzice też są przyzwyczajeni do mojego grafiku, więc w niektórych sprawach mnie odciążają.

8. Rada dla nowych instruktorów

Pamiętaj, aby zadbać o własny rozwój poprzez np. kursy, warsztaty oraz poznawanie ludzi z różnym doświadczeniem. Wybierz ścieżkę, którą będziesz kroczyć, aby móc być najlepszą wersją siebie. Szukaj inspiracji w twoim otoczeniu i w ludziach. Nie bój się prosić o pomoc – kto pyta ten znajduje odpowiedzi. Pracuj z tym osobami z którymi się dobrze dogadujesz oraz rozmawiaj z innymi instruktorami by móc dzielić się doświadczeniami i zwiększyć swoją wiedzę. Bądź sobą, czerp inspirację z obranych przez siebie wzorów, ale zachowaj przy tym swój charakter. Nie każdy kto przychodzi do ZHP musi być instruktorem, nie czuj presji, rozwijaj się w swoim tempie i nie czuj przymusu zostanie wychowawcą.

Powyższy tekst został stworzony w ramach Warsztatów Dziennikarskich współorganizowanych przez 45 Drużynę Wędrowniczą o raz 69 Harcerską Drużynę Turystyczną.